معنی ابریشم طرب در لغت نامه دهخدا

زه. وتر. تار. تاره. از ذوات الاوتار و توسعاً هر ساز زه دار. هر ذات الاوتار:، قدح مگیر چو حافظ مگر بنالۀچنگ، که بسته اند بر ابریشم طرب دل شاد.، حافظ

معنی ابریشم طرب در فرهنگ لغت هوشیار

زه وتر تار تاره در سازهای زهی، (توسعا) هر ساز زه دار هر یک از ذوات الاوتار

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

کسی که تارهای پیله را به هم می تابد و ابریشم درست می کند، ابریشم گر

آنکه تارهای پیله بهم کند و خیط و رشته سازد

(اَ شَ گَ)

ابریشم تاب

آنکه تارهای پیله بهم کند و خیط و رشته سازد